អាថិកំបាំងនៃឡស្លដែកបុរាណជាង១០០០ឆ្នាំមុន ត្រូវបានលាតត្រដាងដល់អ្នកជំនាន់ក្រោយ

នៅក្នុងទស្សនកិច្ចសិក្សារបស់និស្សិតសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទនីតិសាស្ត្រ និងវិទ្យាសាស្ត្រសេដ្ឋកិច្ច ក្រុមអ្នកជំនាញឧទ្យានជាតិ បានប្រវត្តិ សាវតាពីអតីតកាលនៃឧស្សាហកម្មដែកនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និងអាស៊ីអាគ្នេយ៍ទាំងមូល ហើយជាពិសេស បានលើកបង្ហាញអំពីតំបន់បុរាណដ្ឋាននៃ ការស្លដែកនៅក្នុងឧទ្យានរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា​ តេជោសែន ឫស្សីត្រឹប ជូនដល់សាស្ត្រាចារ្យ និស្សិត ប្រមាណ១៥០នាក់ ដែលសុទ្ធសឹងជាអ្នកស្រឡាញ់កេរមរតកដូនតាខ្មែរយើង។ លោកបណ្ឌិត ឈឹម សុខាន់ដារា អនុប្រធានឧទ្យាន និងជាអ្នកជំនាញខាងបុរាណវត្ថុវិទ្យាបានលើកឡើងថា នៅក្នុងបរិវេណឧទ្យានជាតិមួយនេះ មានតំបន់ឡស្លដែកចំនួន០៤កន្លែងធំៗ ក្នុងនោះមានតំបន់ឡស្លដែកបុរាណឫស្សីបាល្ល័ង តំបន់ស្រែកំបុត តំបន់ឫស្សីត្រឹប(០២កន្លែង) សរុបមាន ៤៨បណ្តុំឡស្លដែក ហើយតំបន់ខ្លះមានគំនរអាចម៌ដែកទំហំប្រមាណជា ៥០០បួនជ្រុង លោកបណ្ឌិតបន្តទៀតថា ការចេះច្នៃរ៉ែដែក ដុតដើម្បីឱ្យក្លាយជាដែកនៅពេលនោះពិតជាមានសារសំខាន់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះវិស័យ សំណង់ប្រាសាទ ការពារជាតិ កសិកម្ម និងសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ។ ភ័ស្តុតាងនៃការប្រើប្រាស់ដែកទាំងអស់នោះ បានបង្ហាញយ៉ាងជាក់ច្បាស់ដូចជា ដែកទាមនៅតាមប្រាសាទនានា ឧបករណ៍កាត់ថ្ម សាស្ត្រាវុធដែលប្រើដោយព្រះរាជានិងកងទ័ព និងឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃជាច្រើនដូចជាកាំបិត -ល-។

នៅក្នុងការទស្សនកិច្ចសិក្សានៅលើទីតាំងជាក់ស្តែងនោះ និស្សិតបានចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង និងបានកោតសរសើរចំពោះស្នាដៃ និងទេពកោសល្យរបស់ដូនតាខ្មែរនាសម័យនោះ ពិសេសជនជាតិកួយ ដែលជំនាញខាងស្លដែក ហើយបានលើកឡើងនូវចម្ងល់ ជុំវិញប្រវត្តិសាវតានៃការស្លដែក និងការប្រើប្រាស់ដែកនាសម័យនោះ។

ក្រៅពីបានសិក្សាស្វែងយល់អំពីកេរមរតកពីបុរាណទាំងអស់នេះ និស្សិតក៏ស្វែងយល់អំពីប្រភេទរុក្ខជាតិ និងជីវចម្រុះយ៉ាងសម្បូរបែប ដែលដុះគ្របដណ្តប់ក្នុងតំបន់បុរាណដ្ឋាននេះផងដែរ។

សូមបញ្ជាក់ផងដែរថា  ឧទ្យានរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា តេជោសែន ឫស្សីត្រឹប ត្រូវបានបង្កើតតាំងពីឆ្នាំ២០១៤ ខែមេសា ដែលមាន មានទំហំ ផ្ទៃដី១១៤៣៥ហិកតា មានទីតាំងស្ថិតក្នុងឃុំឆែបមួយ​ ឃុំឆែបពីរ ស្រុកឆែប ខេត្តព្រះវិហារ មានសក្តានុពលច្រើនដូចជា ធនធានព្រៃឈើ សត្វព្រៃ កេរដំណែលប្រវត្តិសាស្ត្រ បុរាណវត្ថុ​ (ឡស្លដែកបុរាណ) និងជាតិពន្ធុកួយ ដែលអាចបម្រើឱ្យមុខងារក្នុង បរិស្ថានព្រៃឈើ វប្បធម៌ ប្រវត្តិសាស្ត្រ និងទេសចរណ៍ បានយ៉ាងប្រសើរ។

ក្រុមការងារឧទ្យានដែលថែរក្សានៅទីនេះផ្ទាល់ សូមអំពាវនាវដល់ប្រជាពលរដ្ឋ និស្សិត បញ្ញាវ័ន្ត អ្នកស្រាវជ្រាវ សូមអញ្ជើញមកទស្សនា សិក្សាស្វែងយល់ និងចូលរួមថែរក្សានិងអភរិក្សឱ្យបានគង់វង្ស។ ម្យ៉ាងទៀត សូមអំពាវនាវដល់សប្បុរសជនទាំងក្នុងស្រុកនិងក្រៅស្រុក ចូលរួមនូវថវិកា និងសម្ភារៈបច្ចេកទេស ដើម្បីឱ្យក្រុមអ្នកជំនាញយើង មានលទ្ធភាពបន្តសិក្សាស្រាវជ្រាវធ្វើកំណាយបន្តបន្ថែមទៀត។ ឆ្លៀតក្នុងឱកាសនេះ លោក សូត្រ សំណាង ប្រធាឧទ្យានសូមថ្លែងអំណរគុណដល់ ឯកឧត្តមឧកញា សុខ គង់ បានបរិច្ចាកថវិកាចំនួន ១០លានរៀល និងលោក ជំនាវ លឹម ឈីវហួរ បានបរិច្ចាកថវិកា ២លានរៀល ក្នុងការរួមចំណែកការស្រាវជ្រាវ និងអភិរក្ស ឡស្លដែកបុរាណនៅឧទ្យាននៅពេលកន្លងមក។

ដោយ៖ ឧទ្យានរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា តេជោសែន ឫស្សីត្រឹប

រមណីយដ្ឋានទឹកជ្រោះព្រះនិមិត្តនេះ មានប្រជាប្រិយភាពល្បីល្បាញយ៉ាងខ្លាំង ប្រជាពលរដ្ឋ ឬ ភ្ញៀវទេសចរទាំងឡាយ ដែលបានទៅដល់ទឹកដីខេត្តស្ទឹងត្រែងហើយនោះគឺភាគច្រើនពួកគេតែងតែនាំគ្នាទៅទស្សនាកម្សាន្ត និង គយគន់មើលផ្ទាំងទស្សនីយភាពទឹកជ្រោះព្រះនិមិត្តនោះ មិនដែលអាក់ខានឡើយ ។ ទឹកជ្រោះព្រះនិមិត្តនេះ ស្ថិតនៅតាមដងទន្លេមេគង្គ ភាគខាងលើនៃប្រទេសកម្ពុជា  ជាប់ព្រំដែនជាមួយប្រទេសឡាវ ។

ទឹកជ្រោះព្រះនិមិត្ត មានទីតាំងស្ថិតនៅជាប់ព្រំប្រទល់រវាងខេត្តពីរនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា គឺខេត្តស្ទឹងត្រែង និង ខេត្តព្រះវិហារ ហើយជាប់ព្រំប្រទល់ជាមួយខេត្តចំប៉ាសាក់ នៃប្រទេសឡាវ ។ បើលោកអ្នកធ្វើដំណើរចេញពីទីរួមខេត្តស្ទឹងត្រែងឆ្ពោះទៅកាន់ទឹកជ្រោះព្រះនិមិត្តនេះគឺមានចម្ងាយប្រមាណជា ៦០គីឡូម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះ។ តែប្រសិនបើលោក អ្នកធ្វើដំណើរចេញពីទីរួមខេត្តព្រះវិហារវិញនោះគឺមានចម្ងាយផ្លូវរហូតដល់ទៅ ១០០គីឡូម៉ែត្រ ទើបដល់រមណីយដ្ឋានទឹកជ្រោះនេះ ។

ទឹកជ្រោះព្រះនិមិត្ត ឬ ហៅម្យ៉ាងទៀតថា ទឹកជ្រោះសុភមិត្តនោះ ជាកន្លែងដែលទឹកទន្លេមេគង្គបានហូរធ្លាក់យ៉ាងគំហុកកាត់តាម ថ្មដា ដែលមានកម្ពស់រហូតដល់ទៅ ២៦ ម៉ែត្រ។ នៅរដូវវស្សាពេលកម្រិតទឹកទន្លេបន្តឡើងខ្ពស់ដល់ចំណុចអតិបរមា ល្បឿនទឹកហូរមានកម្លាំងខ្លាំងបំផុត ដោយបង្កើតបានជាផ្ទាំងទស្សនីយភាពជាផ្សែងអ័ព្ទ មើលទៅពិតជាមានភាពទាក់ទាញខ្លាំង ។

បើនៅរដូវប្រាំងវិញ ល្បឿនទឹកហូរធ្លាក់មានការថមថយមកនៅត្រឹមចន្លោះផ្ទាំងថ្មរដិបរដុបនោះ ដែលយើងអាចមើលឃើញដុំថ្មខ្លះមានរាងជាដុំពក ទាល និង ស្រួចតាមធម្មជាតិ ធ្វើឱ្យផ្ទៃលំហនៃទីតាំងទឹកធ្លាក់នោះ បានក្លាយជាទីវាលថ្មចម្រុះពណ៌គួរជាទីគយគន់ ។ ភ្ញៀវទេសចរទាំងឡាយ កាលណាបើបានទៅដល់រមណីយដ្ឋានទឹកធ្លាក់នេះហើយ ប្រាកដជាមានអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយជាពុំខាន ៕

ប្រភព៖ https://www.popular.com.kh/tours/97677.html/